SAVOIR-VIVRE
Istnieje wiele zasad, którymi kierujemy się w relacjach międzyludzkich. Wiedza na temat wzajemnych oczekiwań pozwala na swobodniejszy kontakt, zrozumienie drugiego człowieka. Pomocna jest zwłaszcza przy przełamywaniu barier wynikających z jednej strony z niewiedzy dotyczącej funkcjonowania osób niepełnosprawnych i lęku związanego z popełnieniem towarzyskiego faux pas, nieświadomością oczekiwań i potrzeb, z drugiej zaś strony z braku umiejętności inicjowania kontaktu, lęku przed proszeniem o pomoc, bądź jej udzielaniem. Podstawowych trudności w kontaktach interpersonalnych nastręcza bardzo często strach przed kompromitacją. Dlatego tak ważne jest konfrontowanie potrzeb, uczuć, przemyśleń w tej materii i wzmacnianie świadomości życia w jednym społeczeństwie – społeczeństwie obywatelskim.
PODSTAWOWE ZASADY!
Przebywając w towarzystwie osoby niepełnosprawnej nie musimy czuć skrępowania i niezręczności. Podstawowa wiedza oraz przyjęte zasady postępowania pomogą nam w obopólnych kontaktach.
PODSTAWOWE ZASADY:
- Bądź uprzejmy
- Uśmiechaj się
- Interesuj się szczerze
- Poświęć uwagę – słuchaj i dostrzegaj, nie trać cierpliwości (gdzie Ci się spieszy?!)!
- Nie szufladkuj – każdy człowiek jest inny i wymaga indywidualnego traktowania
- Bądź otwarty w rozmowie
- Nie faworyzuj nikogo ze względu na niepełnosprawność (nie musisz być bardziej miły – przyjaźnij się z tymi, których polubisz i wyrażaj swoje niezadowolenie wobec tych, którzy potraktowali Cię niewłaściwie)
- Pozbądź się obojętności! – Twoje ewentualne nietaktowne zachowanie czy niezgrabność pomagania są niczym wobec ignorancji.
- Nie wiesz jak się zachować? – Zapytaj!
- Nie udawaj, że nie dostrzegasz niepełnosprawności – bądź na tyle otwarty w rozmowie – na ile otwarta jest osoba niepełnosprawna.
Apel osoby niepełnosprawnej:
POZNAJ mnie i moją niepełnosprawność, wtedy będzie Ci łatwiej mnie zrozumieć i zaakceptować.
ZROZUM moje ograniczenia, wtedy będzie Ci łatwiej mnie poznać i mi pomóc.
ZAAKCEPTUJ moją inność, wtedy znikną wszystkie bariery między nami, Twój strach, mój wstyd.
Nie bój się POZNAĆ niepełnosprawności, dzięki temu ZROZUMIESZ ją i ZAAKCEPTUJESZ.
Nie patrz na mnie poprzez stereotypy, bądź otwarty i tolerancyjny.
Apel osoby pełnosprawnej:
POZNAJ moje obawy i postaraj się je rozwiać.
ZROZUM moje zachowanie wobec Ciebie, które wynika po prostu ze strachu i niewiedzy.
ZAAKCEPTUJ moją chęć pomocy. Nie traktuj jej jak przejawu litości.
Przełam tabu. Pozwól się POZNAĆ, ZROZUMIEĆ i ZAAKCEPTOWAĆ. Niech nie zniechęcają Cię moje obawy.
Nie powielaj stereotypów, pokonaj swój wstyd i nieśmiałość.
PAMIĘTAJ!
Osoby niepełnosprawne to osoby posiadające swoje rodziny, pracę, zainteresowania, sympatie i antypatie, a także problemy i radości. Chociaż niepełnosprawność stanowi integralną część tego, kim są, sama w sobie nie określa tych osób. Nie zamieniaj ich w bohaterów lub ofiary niepełnosprawności. Traktuj te osoby jako indywidualne jednostki.
Człowiek niepełnosprawny nie jest bardziej kruchy niż inni ludzie
… dlatego nie bój się popełniania błędów. Nawet najgorsza seria gaf i największa niezgrabność podczas pomagania jest niczym wobec ignorancji czy obojętności.
